
Powroźnik, bohater jednoaktówki scenicznej, ma świadomość bliskiego kresu swej życiowej drogi – bliżej niż dalej, tak sam określa upływający czas. Spowiada się ze swego życia, czyni to w rozmowie z Nitką i Pętlą, które uosabiają jego głosy wewnętrzne. Próbuje zrobić bilans jasnych i ciemnych stron swej ziemskiej peregrynacji. Akcja przeradza się w swoisty sąd, w którym Powroźnik staje się podsądnym, ale też prokuratorem, adwokatem i sędzią.
Swoista sytuacja, gdy za rozmówców ma swoje głosy wewnętrzne w ludzkiej postaci sprawia, że nie wie, czy to przypadkiem nie jest sen: sen ziemski a może zaświatowy? Wyznając swoje grzechy stara się nie tracić rezonu, w tym humoru, gdy snuje swą opowieść o ścieżkach życia, którymi prowadziły go miłość, poezja i wiatr.
Swoista sytuacja, gdy za rozmówców ma swoje głosy wewnętrzne w ludzkiej postaci sprawia, że nie wie, czy to przypadkiem nie jest sen: sen ziemski a może zaświatowy? Wyznając swoje grzechy stara się nie tracić rezonu, w tym humoru, gdy snuje swą opowieść o ścieżkach życia, którymi prowadziły go miłość, poezja i wiatr.
reżyseria: Zbigniew Waszkielewicz
scenografia: Teresa Wasilewska-Bieniek
muzyka: Bogdan Mizerski
choreografia: Piotr Frąckiewicz
światło i dźwięk: Ryszard Lenkiewicz
scenografia: Teresa Wasilewska-Bieniek
muzyka: Bogdan Mizerski
choreografia: Piotr Frąckiewicz
światło i dźwięk: Ryszard Lenkiewicz
Występują:
-Katarzyna Boronowska-Phillips
-Izabela Frąckiewicz
-Zbigniew Waszkielewicz
-Katarzyna Boronowska-Phillips
-Izabela Frąckiewicz
-Zbigniew Waszkielewicz